Onzekerheid:
Ten eerste zijn dit onzekere tijden in ons leven. Voorheen waren de prijzen redelijk voorspelbaar, maar nu luid “we weten het gewoon niet”.
Handelaren zeggen dat ze zich moeten indekken, wat al op de prijzen heeft gewogen. Ze moeten immers vooraf grote bestellingen plaatsen.
Mede door de uitbraak van het coronavirus is de beurshandel ook emotioneler dan ooit. De loutere vermelding van een mogelijke nieuwe Corona-variant maakte beleggers nerveus en deed de prijzen kelderen.
Natuurlijk zorgt het razendsnelle economische herstel na de Covid-19-crisis ervoor dat vraag en aanbod niet meer bij elkaar passen.
Prijs van energie:
Hoewel aluminium wordt geassocieerd met de energietransitie, is het vervaardigen van aluminium een energie-intensief proces. Dit is in strijd met het doel om de netto-uitstoot van koolstofdioxide te verminderen of zelfs helemaal niet uit te stoten. Sommige projecten gebruiken hernieuwbare energie om aluminium te produceren, maar de schaal blijft beperkt. Hoe dan ook, massale recycling van aluminium zal op korte termijn niet helpen, aldus marktvolgers. De energie die nodig is om aluminium te produceren is in ieder geval aanzienlijk en bepaalt een belangrijk deel van de uiteindelijke kostprijs.
Schaarse producten zijn duur, dus het zou leuk zijn om meer te produceren. Hier zitten we in een vicieuze cirkel. Omdat het de energieprijs is die verschillende producenten in de problemen brengt, draaien ze op de helft van het vermogen en moeten ze zelfs helemaal stilleggen. Het Nederlandse voorbeeld van Aldel of Pechiney (het huidige Zalco) kennen we zo’n tien jaar geleden. “Het voordeel van China is dat het relatief goedkope energie kan produceren met vervuilende kolencentrales. Maar China begrijpt ook dat dit moet veranderen, dus het krimpt dat”, zei Fason
Benodigde grondstoffen:
Een andere belangrijke prijsdrijver is de forse daling van de magnesiumproductie in China. Magnesium is nodig voor de productie van aluminium en China produceert maar liefst 87%. Het geproduceerde magnesium is voornamelijk gereserveerd voor China. De laatste magnesiumfabriek in Europa sloot in 2001 omdat deze door Chinese dumping niet meer rendabel was. 45% van de totale magnesiumproductie in China wordt gewoonlijk naar Europa verscheept, wat op zijn beurt nodig is voor 95% van de totale aluminiumproductie in Europa. Door de productiebeperkingen in China is de prijs van magnesium fors gestegen en is de traditionele productieketen verstoord.